Het trekken van alleen lijnen en het maken van arceringen kan iedereen. Daarvoor  hoef je geen kunstacademie gevolgd te hebben. Toch wordt deze tekentechniek, hoe simpel hij ook is, weinig gebruikt en er is relatief weinig 'kunstwaardering' voor. Mijns inziens onterecht. Het is een vorm van spontaan tekenen waarbij je als tekenaar geen barrières voelt (zoals vaak bij het klassieke realistische tekenen) en waarbij je lekker vrij je gang kunt gaan op het papier. Meestal is dat een goede startpositie om tot sterke tekeningen te komen. Deze tekeningen kennen ook geen vooropgezet doel, al werkende ontstaan lijnverbindingen en grafische constructies. Het simpele  'lijnen trekkenl levert bij gestaag doorwerken allerlei netwerken en vlechtwerken op. 

Van heel simpel tot zeer doorwrocht en illusionair.  De kijker maakt dit soort tekeningen af, hij of zij interpreteert de lijnen en vlechtwerken nl. op zijn/haar eigen manier. De een ziet er een spinnenweb in, de ander een matje of kapot dekbed of misschien een vlechtwerkje van een kind.  Dit soort tekeningen geven ruimte aan ieders eigen verbeelding. Als er kleur  gebruikt wordt ontstaan er kleurnetwerken  waarbij voor- en achtergrond belangrijk wordt en ‘doorkijkjes en kijk illusies ” in de tekening ontstaan. De zwart-wit tekeningen zijn van 2018, Oost-Indische inkt op hout, variërend van maat 15x15 cm, tot 60 x 45 cm.

Klik op de afbeelding voor een vergroting.